Kapucynskie brody w Vilaka

Nawet jeden dzień na Europe Waits jest wart świeczki. Jaga zerwała się o 6. To jest miara tej świeczki. Pojechali. Okazało się, że dziś szczytowym punktem programu jest pielgrzymka na odpust po drugiej stronie góry, gdzie można zobaczyć drewniane Betlejem, wielką ruchomą szopkę. Pielgrzymka do niej przez lasy trwała tak samo długo co nasza jazda…

Kolejnym naszym przystankiem został Czerwonohrad. Połowa ekipy załapała się na stopa z zupełnie przypadkiem jadąca w tamtą stronę siostra Mateuszą. Na miejscu, w parafii zesłania Ducha Świętego przyjęły nas kolejne zakonnice, tym razem siostry elżbietanki – Karolina i Mirosława. Po obiedzie przydzieliły nam drobne prace domowe i przydomowe, a wieczorem modliliśmy się na mszy świętej…

,,Bo gość w dom to kto to jest? Anioł” – powiedziała, pięknie parafrazując fragment Pisma, pani Gienia – jedna z podopiecznych Białego Domku, o którym dowiedzieliśmy się od księdza Juliana z Trzęsin. Do Majdanu Ruszowskiego, bogatego w sielskie widoki, bociany, a przede wszystkim w życzliwych ludzi, trafiliśmy, jak zwykle, na przeróżne sposoby. Jedni po pięciu…

Jaga i Magda jako pierwsze dojechały do Novego Sadu. Miały mnóstwo szczęścia,gdyż po pierwsze udało im się dojechać jednym stopem, po drugie na przystanku autobusowym podszedł do nich chłopak i spytał „Can I help you?”. Biedaczyna nie wiedział jeszcze, co go czeka. Tym chłopakiem był Brańo, o którym teraz będzie sporo! Zaprosił dziewczyny do siebie…

Ostatnie dwa dni spędziliśmy z mieszkańcami Żółkwi. W sobotę wzięliśmy 58 dzieci, czyli garstkę z tych, którymi w ciągu roku szkolnego opiekują się siostry, na wycieczkę na bajecznie położoną polanę. Tam, nie wiedzieć kiedy, trzy godziny minęły jak z bicza trzasł. Zorganizowaliśmy zabawy (hitem była zaproponowana przez dzieci piosenka „Kto mi ukradł melon” przedstawiana na…