Europe Waits jest Wspólnotą Przymierza
W 2010 roku Pan skierował do nas następujące słowa: „Czy to jest czas stosowny dla was, by spoczywać w domach wyłożonych płytami, podczas gdy ten dom leży w gruzach?” (Ag 1, 3-8). Chcieliśmy pójść jak apostołowie, więc wyruszyliśmy dwójkami, autostopem na zachód, w stronę Francji, żeby nieść Dobrą Nowinę o Zbawieniu najprościej jak się da: spotykając się z drugim człowiekiem w jego codzienności. Nie mieliśmy planu drogi. Modliliśmy się gorąco, prosząc Ducha Świętego, żeby potwierdził nasze natchnienia. Od pierwszego dnia drogi nasza dziecięca decyzja ufności Tacie przynosiła swoje owoce: przemianę serc, głębokie modlitwy, spotkania, chwile wzruszenia do łez, zachwytu, rozmowy, świadectwa, czystą radość, doświadczenie jedności, prowadzenia.
Chcieliśmy nieść nadzieję tam, gdzie jej brak kosząc trawę z bezdomnymi na Słowacji i odgruzowując dom dwóch dziewczynek w Gruzji zniszczony po huraganie; ufność tam, gdzie narody są od lat przeciw sobie, bez oporów korzystając z autostopu we wszystkich krajach i opowiadając o otwartości sąsiadów; budować most między denominacjami wspólnie wyznając w Serbii, że łaską jesteśmy zbawieni. Spotkaliśmy otwarte przed nami drzwi około tysiąca aut, ciężarówek, potem domów rodzinnych, klasztorów, domów pomocy, kościołów.
Wierzymy, że Bóg objawia się w czynie, w osobach, które nas spotykają, podwożą i goszczą przekraczając schemat własnej codzienności. Mówi do nas przez nich. Wspólnie chcemy Go uwielbiać, więc tam gdzie jesteśmy uczestniczymy w miejscowej liturgii Kościoła, wspólnoty lub zapraszamy do naszej wspólnej modlitwy. Uczymy się przyjmować, bo wszystko zostaje nam ofiarowane: transport, nocleg, jedzenie. Uczymy się prosić i widzieć cuda spotkania, wspólnej modlitwy, przemiany serc. Wspólnota Europe Waits to grupa przyjaciół, którzy właśnie taką wizję uczniostwa mają zapisaną w sercu.
W ciągu roku spotykamy się w naszych domach na dzielenie, nauczania, modlitwę, aby nasza wiara wzrastała, organizujemy różnorodne działania w Warszawie i w Krakowie.
Coroczna wyprawa jest szczytem całorocznego oczekiwania. Podczas niej chcemy służyć, trzymając się następujących zasad:
JEZUS CHRYSTUS
1. Jezus z Nazaretu jest nam światłem na drodze. Aby prawdziwie mieć Go jako światło żyjemy w Duchu Świętym, otwarci na Jego miłość, poruszenia, dary. Wierzymy, że tylko w Bogu możemy spotkać na nowo naszych europejskich braci i siostry oraz naprawdę wzrastać w miłości.
DOSTĘPNOŚĆ
2. Jesteśmy dostępni, by pomagać każdemu, kogo spotkamy na drodze. Całym sercem oddajemy się zaoferowanej nam pracy, nie przyjmujemy w zamian pieniędzy.
POMOC
3. Jesteśmy otwarci na pomoc, jaka może być nam zaoferowana. Pamiętamy, że pomoc to nie coś, co można przeliczyć na pieniądze, lecz raczej, że walutą pomocy jest miłość.
MSZA ŚWIĘTA
4. Wykorzystamy każdą okazję, by uczestniczyć w uczcie mistycznej, jaką jest Msza Święta, by przypominać sobie o tym, że jesteśmy częścią Boga. Chcemy pamiętać, że w łamaniu tego chleba jest nasze życie i że tylko tu znajdujemy prawdziwą wolność.
SPOTKANIA
5. Nawiązujemy więzi przyjaźni, prawdy i wzajemnej troski. Jednoczy nas jedno powołanie, przypisane każdemu człowiekowi: do miłości. Nawet krótkie spotkania są wartościowe, warte oddania, warte poświęcenia. Decydujemy się zachowywać historie spotkanych osób w sercu, modlić się w ich intencjach przez całą drogę.
EUROPA
6. Jedziemy do wszystkich krajów Europy. Pamiętamy, że ludzkie pragnienie wolności nie jest natury materialnej i że żadna materialna rzecz na świecie nie jest w stanie zaspokoić najgłębszej tęsknoty serca.
PISMO ŚWIĘTE
7. Naszą duchową inspiracją w radzeniu sobie w sytuacjach, w których się znajdziemy, jest Pismo Święte, a przede wszystkim Dzieje Apostolskie . Chcemy odnaleźć swoją tożsamość jako uczniowie XXI wieku.
JEDNOŚĆ
7. Wstawiamy się za sobą w naszych małych autostopowych drużynach i w naszej dużej grupie. Będziemy umieli pomagać innym tylko wtedy, gdy będziemy jedno. Więzi przyjaźni i braterstwa pozwalają nam odważnie wędrować i głosić miłość. Pragnienie służenia zawsze powinno być na pierwszym miejscu.
ZASADY DROGI
8. Podczas wyprawy przemieszczamy się w parach, dogodnych do podróży stopem. Kiedy pierwsza para dotrze w okolice celu – zamierzonego wcześniejszego wieczoru, szuka miejsca, gdzie możemy pozostać. Po znalezieniu miejsca informuje resztę i tam spotykamy się. Wtedy dzielimy się tym, co nas spotkało.
9. Zatrzymujemy się w jednym miejscu nie dłużej niż 3 dni.
JEDNOŚĆ MODLITWY, BLOG, FILM
10. Pozostajemy w kontakcie z tymi, którzy zostają. Wierzymy w mocy ich modlitwy, więc będziemy prosić naszych znajomych, rodziny i tych, których spotkamy na drodze, by się za nas modlili. Tradycją jest Koronka 24/7 podczas naszej drogi. Żeby to umożliwić będziemy pisać o naszych przygodach na blogu, robić zdjęcia i filmować części naszej podróży.
TALENTY
11. Służymy naszymi talentami. Bóg jest w sztuce. Tworzymy, śpiewamy na chwałę Boga, podejmujemy i wykonujemy wyznaczone nam zadania korzystając z naszych zdolności i umiejętności.